Manuscript map with burial place of Ottoman Sultan Suleiman’s heart, 1689

STATT UND SCHLOSS SIGETH/ samt der gantze Situation und bloquada// So aus befehl des Herrn General feld=marschall=Leu=/ tenant Grafen von Daun, etc: etc: mit aller fleiß/ nach dar Maßstab abgemeßen und in grundt gelegt/ worden durch Leandro Anguissola Kaÿl: Haubt=/ mann, und bestelter under Ingenieur in der Kaÿl:/ Residenz Stadt Wienn. Anno 1689. Manuscript map by Leandro ANGUISSOLA, 1689.

47 x 72,6-73,5 cm (map), ca. 46,2 x 71,7-72,5 cm (map field), ca. 50,6 x 76,4-77,2 cm (sheet size). Scale approx. 1:20,000. Pen-and-ink as well as watercolour on mould paper (water-mark: snake with crown, right and left of it letters F and L).

Türkçe açıklama aşağıya bakın.

Contents, Autor: The manuscript map was produced in 1689 and dates from the time of the Great Turkish War (1683-1699), which began with the second siege of Vienna. After the armies of the »Holy League« had defeated the Ottomans, they advanced deep into Hungary and the Balkans in the following years. In 1686 Ofen (Buda) was taken. Under the supreme command of Prince Eugene of Savoy (1663-1736), the Christian forces won a decisive victory in 1697 at the Battle of Zenta on the lower reaches of the Tisza, which opened the way to the Peace Treaty of Karlowitz (1699).

The author of the manuscript map, Piacenza born Leandro Anguissola (1653-1720), was one of the most renowned military cartographers of the time, along with Luigi Ferdinando Marsigli (1658-1730), Johann Christoph Müller (1673-1721) and Johann Jacob von Marinoni (1676-1755), who were familiar with the production of accurate maps and plans on a large scale. These included hand-drawn maps of fortifications, war documentation and battles, which were top secret and one copy of each had to be delivered to the Hofkriegsrat, the central highest military authority in Vienna.

It is precisely in this context that Anguissola's cartographic drawing of the southern Hungarian town of Szigetvár and its immediate surroundings is to be situated. It is dated February 13th 1689 and is kept in the Austrian War Archive in Vienna, a department of the Austrian State Archives. The manuscript map, made on a large scale, shows the "outline of the city and fortress of Sigeth ...". A spectacular statement is found next to one of the signatures in the map legend, which refers to the place of death of one of the most important rulers in world history: "Orth wo der Türckhische Kaysßer Solimanus ist gestorben." Solimanus refers to none other than Sultan Suleiman the Magnificent, who led the Ottoman Empire to the height of its power and culture. In 1566, during the Second Austrian Turkish War (1566-1568), a siege and battle with heavy losses took place at Szigetvár between the attacking and victorious Turks under Suleiman and the Hungarian defenders under Nikola Šubić Zrinski. Weakened by age and the rigours of warfare, Suleyman (72) died in his tent outside the city. The Sultan's embalmed body was brought to Istanbul. His heart and intestines remained in the vicinity of Szigetvár and were placed in a urn, according to legend even a golden one, and buried. A »türbe« (mausoleum) was built over it, which was the starting point for an Ottoman settlement called Turbék and was destroyed by the Habsburgs at the end of the 17th century.

Hungarian scholars once again set out in 2012 to find the burial place of the greatest of all Ottoman sultans. Norbert Pap from the University of Pécs led the project, which was funded by Turkey and then also by Hungary. Using meticulous field research and interdisciplinary methodology the research team evaluated all available written sources and maps, including newly discovered documents. Supported by a geographical information system they were able to simulate the landscape of the late 17th century. Archaeological findings and geophysical investigations completed the detailed investigations. When the foundation walls of the small town were found at the end of 2015 the localisation of the tomb could be presented in a new way compared to previously known sources.

Present second manuscript map, almost identical to the copy in the Kriegsarchiv, whose authorship can also be traced back to Anguissola, is a sensational find. Compared to the Kriegsarchiv copy it extends further east and south. But most outstandingly this map in addition contains not only the place of death ("Orth wo der Türckhische Kaysßer Solimanus ist gestorben."), but also a burial place to the east and a remark about Turkbék ("Turbek Eine kleine Stadt, wo des Soliman seine Ingeweit sind begraben worden" [Turbek, a small town where Solimani's intestines were buried)]. Surprisingly, this site largely coincides with that of the recently unearthed wall remains.

Condition: Margins and folding with old backing. One small replaced fault at margin. Slightly creased. Overall only insignificant signs of age.

Provenance: The first owner and dedicatee of the map was Wilhelm Johann Anton von und zu Daun (1621-1706). Daun was field marshal general of the Austrian army in the "Turkish Wars". His successor in this position and second owner of the map was Johann Joseph Philipp Count Harrach (1678-1764). The map remained in the possession of the Harrachs until the 1960s and was subsequently acquired by a now defunct Viennese antiquarian bookshop in the course of a purchase of a larger quantity of prints and books. The current, fourth owner acquired the map from this antiquarian bookshop.

Export license available. Price upon request.

--

STATT UND SCHLOSS SIGETH/ samt der gantze Situation und bloquada// So aus befehl des Herrn General feld=marschall=Leu=/ tenant Grafen von Daun, etc: etc: mit aller fleiß/ nach dar Maßstab abgemeßen und in grundt gelegt/ worden durch Leandro Anguissola Kaÿl: Haubt=/ mann, und bestelter under Ingenieur in der Kaÿl:/ Residenz Stadt Wienn. Anno 1689. Leandro Anguissola'nın el yazması haritası, 1689.

47 x 72,6-73,5 cm (harita), yakl. 46,2 x 71,7-72,5 cm (harita alanı), yakl. 50,6 x 76,4-77,2 cm (sayfa boyutu). Ölçek yakl. 1:20,000. Kalem ve mürekkebin yanı sıra kalıp kağıdına suluboya (su işareti: taçlı yılan, sağında ve solunda F ve L harfleri).

İçindekiler, Autor: El yazması harita 1689'da üretilmiş ve ikinci Viyana kuşatması ile başlayan Büyük Türk Savaşı (1683-1699) zamanından kalmadır. "Kutsal Birlik" orduları Osmanlıları yendikten sonra, sonraki yıllarda Macaristan ve Balkanların derinliklerine ilerlediler. 1686'da Ofen (Buda) alındı. Savoy Prensi Eugene'nin (1663-1736) yüksek komutası altında, Hıristiyan güçler 1697'de Tisza'nın alt kısımlarındaki Zenta Savaşı'nda kesin bir zafer kazandı ve bu da Karlowitz Barış Antlaşması'na (1699) giden yolu açtı.

El yazması haritanın yazarı Piacenza doğumlu Leandro Anguissola (1653-1720), Luigi Ferdinando Marsigli (1658-1730), Johann Christoph Müller (1673-1721) ve Johann Jacob von Marinoni (1676-1755) ile birlikte zamanın en ünlü askeri haritacılarından biriydi. doğru haritaların üretimine aşina olanlar ve büyük ölçekte planlar. Bunlar arasında çok gizli olan ve her birinin bir kopyasının Viyana'daki merkezi en yüksek askeri otorite olan Hofkriegsrat'a teslim edilmesi gereken elle çizilmiş tahkimat haritaları, savaş belgeleri ve savaşlar vardı.

Tam da bu bağlamda Anguissola'nın güney Macar kasabası Szigetvár ve yakın çevresine ilişkin kartografik çizimi yer alacaktır. 13 Şubat 1689 tarihli ve Avusturya Devlet Arşivleri'nin bir bölümü olan Viyana'daki Avusturya Savaş Arşivi'nde tutulmaktadır. Büyük ölçekte yapılan el yazması harita, "Sigeth şehrinin ve kalesinin ana hatlarını" göstermektedir...". Dünya tarihinin en önemli hükümdarlarından birinin ölüm yerine atıfta bulunan harita efsanesindeki imzalardan birinin yanında muhteşem bir ifade bulunur: "Orth wo der Türckhische Kaysßer Solimanus ist gestorben." Solimanus, Osmanlı İmparatorluğu'nu gücünün ve kültürünün zirvesine çıkaran Kanuni Sultan Süleyman'dan başkasını ifade etmiyor. 1566'da İkinci Avusturya Türk Savaşı (1566-1568) sırasında Szigetvár'da Süleyman'ın komutasındaki saldıran ve muzaffer Türkler ile Nikola Šubić Zrinski'nin komutasındaki Macar savunucuları arasında ağır kayıplarla kuşatma ve savaş gerçekleşti. Yaş ve savaşın zorluğuyla zayıflayan Süleyman (72), şehir dışındaki çadırında öldü. Padişahın mumyalanmış bedeni İstanbul'a getirildi. Kalbi ve bağırsakları Szigetvár civarında kaldı ve efsaneye göre altın bile olsa bir çömleğe yerleştirildi ve gömüldü. Üzerine Türbe adı verilen bir Osmanlı yerleşiminin başlangıç noktası olan ve 17. yüzyılın sonunda Habsburglar tarafından yıkılan bir «türbe" (türbe) inşa edilmiştir.

Macar bilim adamları, 2012 yılında bir kez daha Osmanlı padişahlarının en büyüğünün mezar yerini bulmak için yola çıktılar. Türkiye ve ardından Macaristan tarafından finanse edilen projeye Pécs Üniversitesi'nden Norbert Pap liderlik etti. Titiz saha araştırması ve disiplinler arası metodoloji kullanarak araştırma ekibi, yeni keşfedilen belgeler de dahil olmak üzere mevcut tüm yazılı kaynakları ve haritaları değerlendirdi. Bir coğrafi bilgi sistemi tarafından desteklenerek, 17. yüzyılın sonlarına ait manzarayı simüle edebildiler. Arkeolojik bulgular ve jeofizik araştırmalar detaylı araştırmaları tamamladı. 2015 yılı sonunda küçük kasabanın temel duvarları bulunduğunda, mezarın yerelleştirilmesi daha önce bilinen kaynaklara kıyasla yeni bir şekilde sunulabilirdi.

Yazarlığı Anguissola'ya kadar da izlenebilen Kriegsarchiv'deki nüsha ile hemen hemen aynı olan mevcut ikinci el yazması haritası sansasyonel bir buluntudur. Kriegsarchiv kopyasıyla karşılaştırıldığında daha doğuya ve güneye uzanır. Ancak en önemlisi, bu harita ek olarak yalnızca ölüm yerini de içermiyor ("Orth wo der Türckhische Kaysßer Solimanus ist gestorben."), aynı zamanda doğuda bir mezar yeri ve Türkbék hakkında bir açıklama ("Turbek Eine kleine Stadt, wo des Soliman seine Ingeweit sind begraben worden" [Turbek, Solimani'nin bağırsaklarının gömüldüğü küçük bir kasaba)]. Şaşırtıcı bir şekilde, bu alan büyük ölçüde yakın zamanda ortaya çıkarılan duvar kalıntılarıyla örtüşüyor.

Kaynak: Haritanın ilk sahibi ve adananı Wilhelm Johann Anton von und zu Daun'du (1621-1706). Daun, "Türk Savaşlarında" Avusturya ordusunun mareşal generaliydi. Bu pozisyondaki halefi ve haritanın ikinci sahibi Johann Joseph Philipp Kont Harrach'tı (1678-1764). Harita, 1960'lara kadar Harrach'ların elinde kaldı ve daha sonra, daha fazla sayıda baskı ve kitap satın alınması sırasında artık feshedilmiş bir Viyana antikacı kitapçısı tarafından satın alındı. Şimdiki dördüncü sahibi haritayı bu antikacı kitapçıdan aldı.

Durum: Kenar boşlukları ve eski sırtlı katlama. Marjda küçük bir hata değiştirildi. Biraz buruşuk. Genel olarak sadece önemsiz yaş belirtileri.

İhracat lisansı mevcuttur. Talep üzerine fiyat.